ژاک اودبیر نماینده فرانسه در مذاکرات دو هفته قبل میان نمایندگان ایران و 1+5 در مقایسه با سایر اعضای گروه شش، لحن گستاخانه‌تری را انتخاب کرده بود، اما اظهارات روز گذشته سخنگوی وزارت خارجه فرانسه نشان داد که این لحن، یک اپیدمی در دستگاه دیپلماسی دولت سارکوزی است، به‌طوری که پس از انگلیس و امریکا، اکنون نوبت به فرانسه رسیده است که جدیت نداشتن 1+5 برای ورود به مذاکرات صادقانه با ایران را آشکار کند.نوبتگرفتن نمایندگان 1+5 جهت شکستن توافق ژنو 3 برای جلوگیری از ادامه مذاکرات و شکست‌های حیثیتی
به گزارش رجانیوز، با وجود گذشت حدود دوهفته از مذاکرات استانبول، کشورهای عضو گروه 1+5 نه فقط دستورکار توافق شده در این مذاکرات را بایکوت کرده اند، بلکه تلاش می کنند با طرح مسائلی که کاملا خلاف توافق ژنو 3 است، فضای مذاکرات استانبول را پیشاپیش تحریف کنند.
در آخرین مورد سخنگوی وزارت امور خارجه فرانسه گفته است دولت نیکلا سارکوزی درمذاکرات استانبول 3 توقع از ایران دارد: 1-درخصوص اهداف برنامه هسته ای خود تضمین بدهد. 2- همکاری واقعی بین ایران و آژانس وجود داشته باشد و 3- ایران خود را با تعهدات بین المللی اش از جمله قطعنامه های شورای امنیت وفق بدهد.
این در حالی است که آنچه ایران و 1+5 در ژنو درباره آن توافق کردند و دستور کار مذاکرات استانبول خواهد بود، صرفا«گفت و گو برای یافتن نقاط مشترک همکاری» بوده است.
در عین حال، مشخص نیست برخی نمایندگان 1+5 برای بازسازی وجهه شکست خورده خود در ژنو3 این اظهارات را مطرح می‌کنند و پای میز مذاکره که برسد طور دیگری رفتار می‌کنند یا اینکه در واقع با بیان این اظهارات خارج از چارچوب توافق قصد دارند از ادامه مذاکرات و شکست‌های حیثیتی بعدی با آگاهی از اینکه نمایندگان ایران به آنها باج نخواهند داد، شانه خالی کنند.
فرانسه سومین کشور عضو گروه 1+5 است که تلاش می کند با بی اعتنایی کامل به توافقات نشست ژنو 3 مواضع خود را به طور یک جانبه مطرح کند. اول از همه کاترین اشتون بود که به فاصله چند ساعت پس از مذاکرات، تحت فشار رابرت کوپر معاون خود، از درج توافق انجام شده در بیانیه گروه 1+5 خودداری کرد. دکتر سعید جلیلی رییس هیئت مذاکره کننده ایرانی پس ازمواجهه با این برخورد اشتون در کنفرانس مطبوعاتی که در هتل محل اقامتش تشکیل شد به صراحت گفت که اگرمواضع خانم اشتون در فاصله ای که او از محل مذاکرات تا هتل می آمده تغییر کرده باشد، آن وقت «دیوار بلندی از بی اعتمادی» بوجود خواهد آمد. پس از اشتون نوبت به امریکایی ها رسید. گری سیمور مشاور باراک اوباما در امور خلع سلاح در خبری که هفته گذشته منابع امریکایی به نقل از او منتشر کردند تاکید کرده بود که عقیده دارد چون پیشرفتی در مذاکرات رخ نداده، امریکا باید تحریم هایی جدید علیه ایران وضع کند. از بین کشورهای عضو 1+5 چین سکوت کرده، آلمانی ها هم به اظهارنظرهایی کلی بسنده کرده اند و تنها روسیه بوده که تایید کرده «گفت وگو برای همکاری» توافق ایران با 1+5 در ژنو بوده است. خبرگزاری روسی ایتارتاس روز جمعه 20 آذر 1389 (11 دسامبر) از نیویورک گزارش داد که کنستانتین دولگوف، معاون نماینده دائم روسیه در سازمان ملل درنشست روز جمعه شورای امنیت گفته است: «در نشست ژنو، گام هایی که برای توسعه گفت وگو باهدف همکاری و یافتن رویکردهای مشترک ضروری است مشخص شده اند».
با این وجود روشن است که تا به حال تندترین مواضع از آن فرانسوی ها بوده است. دیپلمات های مرتبط با مذاکرات در تهران به "ایران هسته ای" گفتند درون مذاکرات هم ژاک اودیبر نماینده فرانسه از همه تندترحرف زده است.
کارشناسان علت های مختلفی برای این رفتار غیر متعادل فرانسه ذکر می کنند. علت اول می تواند این باشد که فرانسه مایل است همواره یک قدم جلوتر از امریکا حرکت کند و نوعی هویت اروپایی را برای خود حفظ نماید. در مواردی این حفظ هویت اروپایی مستلزم تندروی و درمورادی هم مستلزم نرمش بوده و هردو رفتار در طول تاریخ مذاکرات هسته ای از فرانسه مشاهده شده است. علت دوم این است که فرانسوی ها به دلیل اینکه ایران آنها را از مذاکرات وین حذف کرد، نوعی احساس خصومت شخصی و در نتیجه آن حس انتقام جویی پیدا کرده اند. علت سوم از دید برخی کارشناسان این است که لابی اسراییل در فرانسه بسیار قوی است و بر خلاف امریکا هیچ نیروی تعدیل کننده ای هم در مقابل آن وجود ندارد. و نهایتا علت چهارم به راهبرد سنتی فرانسوی ها درباره مسائل مرتبط با اشاعه مربوط می شود که همواره بر ضرورت حذف غنی سازی درایران و ترس از احتمال معامله امریکا در این مورد مبتنی بوده است.
با این حال مقام های مرتبط با موضوع در تهران می گویند اگر سیر اظهارنظرهای غربی ها به همین شکل ادامه پیدا کند، امیدی به نشست استانبول نیست.
کلمات کلیدی:
