یکی از راه های مقابله با رسانه هراسی آموزش سواد رسانه ای است

این محقق خاطرنشان کرد: رسانه ها کژکارکرد دارند و آسیب هایی از سوی آنها متصور است اما این آسیب ها راه حل های فردی و جمعی دارد. رسانه های نوین در خانواده، قدرت، مشارکت و مشروعیت سیاسی اثر دارند. یکی از راه های مقابله با رسانه هراسی آموزش سواد رسانه ای است به این معنا که در جنبه مهارت های انسانی میان فردی القا می شود که به خاطر جدی بودن تصویر رسانه ها در زندگی انسان باید افراد را آموزش داد که بتوانند رسانه ها را درست شناخته و در مقابل آنها به درستی برخورد کنند.

وی با اشاره به اینکه یکی از آثار مخرب رسانه ها در جامعه ما آثار تجاری آن است، گفت: تبلیغات و رواج مصرف گرایی، بیکاری و سرخوردگی را در طبقه متوسط رو به پایین جامعه ایجاد می کند. باید جامعه را آگاه کرد که پشت این پیام رسانه ای یک پیام پنهان وجود دارد و از طریق نشانه ها می توان به آن دست یافت. در کشورهای توسعه یافته این آموزش در حد آموزش زبان و ریاضی جدی قلمداد می شود. رسانه ها در جای جای زندگی ما حضور دارند به همین لحاظ آموزش سواد رسانه ای و سواد اطلاعاتی بسیار ضروری است.

بهرامی کمیل با بیان اینکه عده ای مانند نیل پستمن معتقدند تکنولوژی، پیامدهای خاص خود را به همراه می آورد و شما نمی توانید حتی با آموزش رسانه ای و کنشگری افراد از آن جلوگیری کنید. معتقدند فرهنگ باید هزینه پذیرش تکنولوژی را بپذیرد. نظر اساتید را درخواست کرد.

معیدفر در پاسخ به این سئوال تصریح کرد: جامعه برخلاف تصور، یک موجود فعال است. جامعه کنشگران، طبقه بندی و طیف بندی دارد. امروز برخلاف پیش بینی اندیشمندانی چون دورکهایم در اوایل دوران مدرنیته مبنی بر از بین رفتن و تغییر شکل دادن نهادهای اجتماعی غیر از دولت، هنوز انواع نهادهای اجتماعی فعال بوده و حیات دارند. ترس ما از اینکه فناوری های نوین اثرات بسیار مخربی دارند، ترس نابجایی است. تحولات فناوری ها در عین اینکه نهادهای اجتماعی را تغییر می دهند نمی توانند باعث از بین رفتن آنها شوند.

جامعه می تواند ارزش های خاص خود و کنشگری مبتنی بر آرمانهای خود را در کنار پذیرش تکنولوژی داشته باشد. البته در دوره های گذار، تکنولوژی های نوین ارتباطی آسیب هایی دارند اما دیگر نمی شود مرز فیزیکی فرهنگی قایل شد و باید تعریف جدیدی از مرزهای فرهنگی انجام داده و متناسب با شرایط جدید آماده شویم. اتفاقی که در جوامعی مثل ما افتاده و باعث افزایش تأثیرات مخرب رسانه های شده است این است که با اقتدار مرکزی دولت ها، کنشگری نهادی اجتماعی غیر از خانواده به حداقل رسیده است.

هرچه نهادهای اجتماعی فعالتر باشند این تأثیر مخرب کمتر می شود. در دنیای مجازی امروز، همه کنشگر هستند و گروه های متعددی می توانند در حوزه ارتباطی فعالیت کرده، مرزهای فرهنگی مشخصی داشته، و در داخل این مرزها با هم تعامل داشته باشند.