حنای آمریکا دیگر برای اپوزیسیون هم رنگ ندارد

ادعای سخنگوی وزارت خارجه آمریکا مبنی بر ارتباط مستقیم با مردم ایران به قدری مضحک بود که حتی صدای اعتراض برخی گروهک های مقیم آلمان را درآورد.

«اخبار روز» که توسط این گروهک های چندگانه مدیریت می شود، خبر صدای آمریکا را منتشر کرد مبنی بر اینکه «وزارت امور خارجه آمریکا اعلام کرده است در راستای تعامل مستقیم با مردم ایران به آلن ایر (سخنگوی وزارت خارجه) ماموریت داده تا به طور مستقیم به پرسش های ایرانیان پاسخ دهد. آقای ایر که به زبان فارسی تسلط کامل دارد، پس از دریافت و طبقه بندی پرسش ها، پاسخ های خود را در یک ویدئو 5 تا 7 دقیقه ای از طریق شبکه های اجتماعی [فیس بوک، توئیتر و یوتیوب] به اطلاع ایرانیان می رساند».

اخبار روز در واکنش به این خبر پرسید: 1-بزرگ ترین دولت امپریالیستی تاریخ چه هدف مشخصی از «تعامل مستقیم با مردم ایران» پی می گیرد؟ 2- کدام پرسش ها بی پاسخ مانده که سیاست خارجی آمریکا سخن گوی خود را بی نیاز از لغت نامه، گرم کرده و به بازی فرستاده است؟ 3- وزارت خارجه آمریکا یک بار در جریان کودتای 28 مرداد 1332 با «مردم ایران»، «تعامل مستقیم» داشته و به عنوان چماق فشار علیه دولت ملی بهره برده است. در آن برهه تاریخی «مردم ایران» - به زعم زعمای سیاست خارجی آمریکا- از لمپن هایی همچون شعبون بی مخ، فواحشی مانند پری بلنده و ژنرال ها و سرهنگانی به نام زاهدی و نصیری و اعوان و انصارشان تشکیل می شد. از آن جا که ماهیت دولت و سیاست خارجی آمریکا همان است که بود، آیا این بار افراد و طبقه اجتماعی مورد نیاز آنان تفاوت کرده است؟

این سایت اینترنتی همچنین نوشت: همه می دانند که اکثریت قریب به اتفاق دیکتاتور هایی که هم اکنون مورد تعرض فرودستان آفریقای شمالی و خاورمیانه قرار گرفته اند تا آخرین نفس از متحدین اصلی ایالات متحده بوده اند. فروپاشی این رژیم های استبدادی، سرایت شعله های آتش انقلاب به اسرائیل و تلاش همه سویه آمریکا و متحدانش برای تغییر جهت و مهار این انقلاب ها، در سیاست گذاری های جدید امپریالیستی چه نقشی ایفا می کند؟ آمریکا از زمان حضورش در عرصه مستقیم تقسیم جهان و عصر صدور سرمایه و... سیاه ترین کارنامه موجود یک دولت امپریالیستی را به ثبت رسانده است. از شیلی و کوبا و نیکاراگوئه تا ایران و افغانستان و عراق و هر جای دیگری که آمریکا به قصد «تعامل مستقیم با مردم» وارد صحنه شده است، بوی جنون و جوی خون و کودتا و بمب و نظامی گری و ترور و پینوشه و موشه دایان و شاه و مبارک و علاوی و... بیرون زده است.

ارگان گروهک اتحاد جمهوری خواهان با اشاره به «حمایت همه جانبه» آمریکا از فتنه «جنبش سبز» در سال 88 نوشت: سیاست خارجی آمریکا تا قبل از آن دفاع همه جانبه از افراد و گروه های سلطنت طلب و سکولار (سیاست «رژیم چنج» از طریق جنگ) و حمایت تلویحی و نیم بند از اصلاح طلبان دولتی بود. اما وقایع پس از «انتخابات» و آلترناتیو سیاسی دیگری فراروی آمریکا نهاد؛ اصلاح طلبان دولتی از قدرت رانده در کنار لیبرال ها و چپ های نادم و بریده و ناسیونالیست های قومی. در غیاب چپ متشکل و متحزب که از یک سو در جهنم دهه شصت سوخته بود و عقبه اش هم که به غرب گریخته، صحنه مبارزه سیاسی را به انواع جریان های اپوزیسیون بورژوایی وانهاده است. برآینده این فرآیند کله قندهای زیادی در دل سیاست خارجی آمریکا آب کرد. برای اثبات صحت و سقم این مدعا می توان به ترکیب مفسران، تحلیل گران و کارشناسان سیاسی و حتی فرهنگی صدای آمریکا(VOA) خیره شد.

نوری زاده و ناصر محمدی(سلطنت طلب)، سازگارا و حقیقت جو و افشاری و واحدی و... (اصلاح طلب رانده از قدرت)، مشایخی و گنج بخش (لیبرال دموکرات)، نگهدار و کشتگر و ماسالی (چپ نادم)، عبداله مهتدی، خالد عزیزی و حسن زاده (ناسیونالیست های قومی، فدرالیست)، ترکیب سایر رسانه های امپریالیستی- از جمله BBC- نیز بی شباهت به صدای آمریکا نیست. ساده لوحی است اگر تصور شود دستگاه تبلیغاتی آمریکا و متحدانش با آن همه هزینه های هنگفت، این آدم ها را از قوطی شانسی عطاری جان بولتون درآورده و یا به عنوان اشانتیون از بانک جهانی و صندوق پول بل گرفته است. همین مهرداد خوانساری که با افراد پیش یاد شده- در کنار پول اسرائیلی امثال جهانشاهی و «نفوذ» مدحی!- «دولت در تبعید» ساخته بود، تا دیروز یک پای ثابت تحلیل های VOA بود و با سیروس آموزگار دل می داد و قلوه می گرفت. جناب سازگارا که می کوشد در نقش کاریکاتور ساکاشوویلی ظاهر شود و امروز به عنوان «میهمان و پژوهشگر برجسته کتابخانه پرزیدنت بوش»- که معلوم است کتاب هایش را با جوهر خون مردم عراق و افغانستان نوشته اند- مستقل از این که متهم به مشارکت در دست گیری سعید سلطانپور است، آگاهانه به استخدام یکی از دست راستی ترین نهادهای حامی سرکوب در سطح جهان درآمده است. بوش حتی نزد سیاست مداران راست آمریکا نیز آدم منفوری است. اکبر گنجی آخرین برنده جایزه خونین نیم میلیون دلاری موسسه میلتون فریدمن است و خواه و ناخواه اونیفورم سربازان پینوشه را پوشیده است. در یک کلام نمی توان به سوی آلنده شلیک کرد، به دستان ویکتور خارا تبر زد و در همان حال مدافع دموکراسی و آزادی بود و به نمایندگی از مردم ایران سخن گفت.

«اخبار روز» در پایان درباره پاسخ های آلن ایر نوشت: او مواضع جمع بندی شده کارشناسان دستگاه های اطلاعاتی امنیتی آمریکا را در پوششی عوام فریبانه به عنوان جواب سوالات مخاطبان ایرانی ارائه خواهد داد و در بدایت و نهایت طرف سوال را به مسیر منافع دولت متبوع خود خواهد کشید.