سال 1957 بیست هزار زن روسپی که عمدتا نیز خارجی بودند، در خانه‌های فساد زندگی می‌کردند اما ظرف مدت هفت سال تعداد زنان روسپی به 400 هزار نفر رسید و تایلند در کنار فیلیپین به بهشت جنسی سربازان آمریکایی تبدیل شد.

به گزارش خبرگزاری فارس، طی نزدیک به 10 سال نبرد سنگین در ویتنام مهم ترین اولویت برای فرماندهان نظامی آمریکا و مقامات سیاسی این کشور حفظ روحیه سربازان آمریکایی برای ادامه اشغال این کشور بود.

جنایات بی شمار، نبود یک هدف مشخص برای نبرد و سربازان جوانی که هزاران کیلومتر دورتر از خانه و خانواده خود در حال نبرد با دشمنی سرسخت بودند، شرایط ناگواری را از لحاظ روحی و روانی برای ارتش ایالات متحده آمریکا فراهم کرده بود.

تمرد از دستور مافوق، خودکشی، استفاده از مواد مخدر تنها گوشه ای از مشکلاتی بود که گریبانگیر نیروهای آمریکایی شده بود.

از همین مسئولان ارتش ایلات متحده برای تخدیر فضای ذهنی سربازان آمریکایی و پیش گیری از معضلاتی که ناشی از نبود روحیه نبرد در بین سربازان آمریکایی می شد، شروع به برگزاری برنامه هایی در قالب سفرهای تفریحی به کشورهای هم پیمان آمریکا همچون تایلند، فیلیپین، کره و ژاپن کرد.

این برنامه ها در وا‍ژگان ارتش ایلات متحده معنایی جز فراهم کردن شرایط مناسب برای ارضای جنسی سربازان ایالات متحده از طریق خانه های فساد نداشت.

*فساد و تن فروشی ارمغان آمریکایی برای کشورهای جنوب شرقی آسیا

سابقه گسترش فحشا و خانه های فساد برای استفاده سربازان آمریکایی در منطقه جنوب شرق آسیا به تصرف فیلیپین در اوایل قرن یستم بر می گردد.

فیلیپین که پیش از این به صورت مستعمره ای در اختیار کشور اسپانیا قرار داشت، بار دیگر در جنگ های بین آمریکا و اسپانیا تحت کنترل یک قدرت استعماری دیگر قرار گفت.

تن فروشی تا زمان ورود اسپانیایی ها در فیلیپین ناشناخته بود و هیچ واژه بومی برای آن وجود نداشت. حتی در دوران تسلط اسپانیا هم این کار کاملا ناشناخته بود و در سال 1900 میلادی سرشماری ها نشان می داد که در شهر مانیل تنها 11 زن تن فروشی می کردند که چهار تن از آنان خارجی بودند.

اما در اوایل قرن بیستم و پس از اشغال فیلیپین به واسطه حضور ارتش ایالات متحده روسپی گری سازماندهی شده در مقیاسی وسیع پایه گذاری شد. ارتش ایالات متحده در همان زمان قانونی را به تصویب رساند که براساس آن "خانه های فساد " جهت "محافظت " از نیروهای آمریکایی در مقابل بیماریهای مقاربتی اجازه تأسیس پیدا می کرد.

پس از پیروزی آمریکا در جنگ جهانی دوم نیز ارتش ایالات متحده خود برای این کار وارد عمل شد و به پایگاه "کلارک ایر " در کشور فیلیپین فرمان داد تا برای سرگرمی سربازان آمریکایی ده خانه فساد را تأسیس کند و از کشورهای مجاور زنانی را در اختیار سربازان آمریکایی قرار دهند.

نکته جالب در اینجا بود که درصد وسیعی از این خانه فساد در تصاحب نیروهای ارتشی پیشین ایالات متحده قرار داشت.

*فیلیپین پایگاه اصلی عیاشی سربازان آمریکایی در ویتنام

در دوران جنگ ویتنام به دلیل حضور صدها هزار سرباز آمریکایی در منطقه آسیای جنوب شرقی، فیلیپین به دلیل موقعیت آن و سابقه طولانی حضور ارتش آمریکا تبدیل به پایگاه اصلی برای عیاشی سربازان آمریکایی شد.

در دهه 60 و اوایل دهه 70، آمریکایی ها و سرمایه داران فیلیپنی چندین مرکز "استراحت و سرگرمی " برای سربازان آمریکایی ایجاد کردند که به این ترتیب روزانه 10.000 سرباز آمریکایی برای استفاده از این خانه های فساد توسط هواپیماهای آمریکایی از جبهه های ویتنام به این کشور منتقل می شدند.

در اوج جنگ ویتنام حدود 7000 زن فیلیپینی مشغول سرگرم کردن سربازان آمریکایی در اوکیناوا، ژاپن و فیلیپین بودند. البته تمام این اقدامات با پشتیبانی بانک جهانی از سیاست دولت فیلیپین در رابطه با توسعه خانه فساد بود و کلیسای کاتولیک نیز به عنوان اصلی ترین مرجع مذهبی مردم این کشور نسبت به این سیاست هیچ اعتراضی تکرد.

*50 هزار کودک بدون پدر ثمره توریسم جنسی

نتیجه پیگیری چنین سیاستی درفیلیپین از سوی آمریکا بر جای ماندن پنجاه هزار کودک بی پدر تا سال 1992 بود که اغلب زنان فحشه فیلیپینی موفق به سقط کردن آن ها نشده بودند.

بسیاری از این کودکان بار دیگر به چرخه توریسم جنسی بازگردانده می شوند و یا به گروهای قاچاق انسان فروخته می شوند.

گذشته از تبعات اجتماعی چنین مسئله ای گسترش بیماری های مقاربتی در فیلیپین و به خصوص گسترش ایدز از مهم ترین تبعات اتخاذ چنین سیاستی در این کشور بود.

فیلیپین هنوز هم از گسترش فحشا و خانه های فساد در دوران جنگ ویتنام که زمینه های آن از زمان تسلط ایالات متحده در این کشور فراهم شده است، رنج می برد.

*تایلند، قربانی دیگر سرگرمی آمریکایی

تایلند کشوری که امروز به عنوان مهد توریسم جنسی مطرح است، تا قبل ازجنگ ویتنام میانه ای با این صنعت کثیف نداشت.

درحقیقت اولین نشانه های مرتبط با گسترش صنعت فحشا زمانی بود که برخی از زنان چینی که توسط سربازان ژاپنی به اجبار برای تن فروشی به سربازخانه های ژاپنی برده شده بودند، برای کسب درآمد بیشتر از این طریق وارد تایلند شدند.

با وجود این هم چنان تعداد زنان روسپی در تایلند به هیچ عنوان درصد بزرگی از جمعیت این کشور را تشکیل نمی دادند.

بر طبق آخزین آمار سال 1957 تنها بیست هزار زن روسپی که عمدتا نیز خارجی بودند، در خانه های فساد زندگی می کردند، اما ناگهان با آغاز حضور نظامی آمریکا در جنگ ویتنام همه چیز عوض شد.

مسئولان آمریکایی گسترش خانه های فساد را به عنوان سیاستی پر رونق برای گسترش گردشگردی در کشورهای منطقه به دولتمردان آسیای جنوب شرقی معرفی کردند.

رشد آمار حیرت آور است. ظرف مدت هفت سال تعداد تعداد زنان روسپی به 400 هزار نفر رسید و تایلند در کنار فیلیپین به بهشت جنسی سربازان آمریکایی تبدیل شد.

رونق بی نظیر خانه فساد سبب شد تا تایلند در سال 1967 خود را به عنوان مرکز توریسم جنسی و در رقابتی نزدیک با فیلیپین معرفی کند. کاری که تنها انگیزه آن دلارهای سربازان آمریکایی بود که روزانه بالغ بر 180 هزاردلار می شد.

*نتیجه چنین سیاستی تبدیل تایلند به مرکز توریسم جنسی بود

با پایان جنگ ویتنام، نه تنها ازادامه روند تبدیل شدن تایلند به مرکز توریسم جنسی نکاست، بلکه دولت تایلند که به دلارهای آمریکایی معتاد شده بود، مجبور به پیگیری این سیاست در دهه 70 شد.

بانک جهانی به رهبری "رابرت مک نامارا " وزیر سابق آمریکا نیز دولت تایلند را به بهانه توسعه گردشگری و جهانگردی با دادن اعتبارات چشمگیر تشویق به گسترش این سیستم کرد.

نتیجه چنین سیاستی تبدیل تایلند به مرکز توریسم جنسی بود.

هم اکنون نه تنها زنان تایلندی بلکه زنان چینی، فیلیپینی،‌ اندونزیایی، اروپای شرفی و حتی آسیای میانه برای تامین درآمد خود در خانه های فساد تایلند مشغول کار می شوند.

البته عواقب چنین سیاستی نیز کاملا روشن است. گسترش بی بند و باری، تجاوز، فرزندان بدون والدین مشخص همه و همه نتیجه عیاشی سربازان آمریکایی در این منطقه بوده است.

خوب کاری کرده مدافع همجنس‌گراهاست!

دمیتری مدودف رئیس جمهور روسیه گفت :‌ جامعه بین المللی هیچ مدرکی ندارد که نشان دهد ایران در حال ساخت سلاحهای هسته‌ای است.

به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از آسوشیتدپرس ،مدودف که در اجلاس داووس برای رهبران جهان و مدیران ارشد اجرایی صحبت می کرد افزود: او اخیرا با رئیس جمهور ایران صحبت کرد و او را تشویق کرد که نشان دهد فعالیت های هسته ای کشورش صلح آمیز است.

مدودف گفت: جامعه بین المللی تا به حال هیچ اطلاعاتی بدست نیاورده است که نشان دهد ایران در حال ساخت سلاحهای هسته‌ای است.

نماینده اخوان المسلمین مصر در انگلیس اعلام کرد پسر حسنی مبارک از مصر فرار کرده است. شماری از نزدیکان ثروتمند مبارک نیز همین کار را کرده اند. درواقع، می توان گفت حکومت مصر عملا سرنگون شده است.

به گزارش واحد مرکزی خبر ، محمد غانم به شبکه تلویزیونی پرس تی وی گفت حکومت فاسد حسنی مبارک که بر دیکتاتوری متکی بوده سرنگون شدنی است. محمد غانم گفت:"تفاوتهایی میان وضع تونس و مصر وجود دارد اما انها دو بخش از ملت واحد اسلامی هستند. در این دو کشور، ساختار سیاسی به گونه ای بوده است که دو خاندان بد رهبری کشور را برعهده گرفته اند. زین العابدین بن علی ، رئیس جمهور سابق تونس همانند حسنی مبارک ، رئیس جمهور مصر بوده است.

مبارک و بن علی قدرت را به صورت انحصاری در اختیار خودشان داشته اند و با فساد حکومتی ، خون مردم را ریختند. تنها راه پیش روی مصر در شرایط کنونی ، قیام مردم و خلاص شدن از شر حکومت حسنی مبارک همانند بن علی در تونس است. رسیدن به این هدف ، امکان پذیر است. مصر به وضعی رسیده که برگشت ناپذیر است. درخواست مشترک همه مردم مصر این است که سر مار قطع شود. حسنی مبارک و خانواده او سر مار فاسد مصر هستند. باید دست متحدان مبارک از قدرت قطع شود."

 محمد غانم در ادامه افزود:" مردم مصر قیام کرده اند و می توانند از شر حسنی مبارک خلاص شوند همانطور که مردم تونس با قیام خود توانستند از شر حکومت بن علی خلاص شوند. مردم مصر متحد شده اند. تازمانیکه حکومت حسنی مبارک سرنگون نشود ، ارامش به خیابانهای مصر بازنخواهد گشت.

نماینده اخوان المسلمین مصر در انگلیس افزود مردم مصر از شر حسنی مبارک خلاص خواهند شد چه وی بخواهد و چه نخواهد. اما امیدوارم او عاقل باشد و به صورت مسالمت امیز از قدرت کناره گیری کند تا زمینه انتقال قدرت در مصر فراهم شود. اما باتوجه به ذهنیت نظامی مبارک، بعید است وی به چنین اقدامی مبادرت کند. مخالفان باید برای دوره گذار اماده شوند تا اینکه پس از ان ، انتخابات ازاد برگزار شود و مردم مصر بتوانند حقی را احقاق کنند که برای مدت طولانی از ان محروم بوده اند زیرا مبارک در همه انتخابات تقلب کرده و افرادی فاسد را از این طریق در اطراف خودش جمع کرده است."

محمد غانم در ادامه گفت:" ما به دموکراسی و خواست مردم اعتقاد داریم و اینکه نمایندگان واقعی انها مسوولیت امور را برعهده بگیرند. امریکا به هیچ وجه حق ندارد خواسته های خودش را به مردم مصر تحمیل کند و به انها بگوید چه نوع نظام حکومتی را برای خودشان انتخاب کنند. مصر به ملت مصر تعلق دارد و مصری ها خودشان می توانند باتوجه به باورهای خودشان به دموکراسی ، حکومتشان را تعیین کنند.

آمریکا نمی تواند بخاطر منافع خودش ، نظام دیکتاتوری حسنی مبارک را در مصر حفظ کند. نباید قیام مردم مصر سبب شود فرصتی برای امریکا و اسرائیل و کشورهای دیگر فراهم شود تا به اعمال نفوذ در امور داخلی مصر مبادرت کنند. مردم مصر می خواهند از شر دولت مبارک خلاص شوند و انتخابات ازاد داشته باشند."

این را باید به فال نیک گرفت که در زمستان مرگبار فتنه‏گران و پس از گذشت یک سال و نیم از فتنه، رییس مجمع تشخیص مصلحت که به نشانه اعتراض در مراسم تنفیذ رییس جمهور حاضر نشده بود، در جلسات مکرر با سران فتنه نشسته و برخاسته بود و حتی پیشتر از اینها در مورد مباحثی نظیر شورای رهبری اظهار نظر کرده بود، ولو به بهانه قرابت زمانی با انتخابات خبرگان هم که شده در رویکردی جدید از ولایتمداری، قانون‏مداری و لزوم تبعیت از دستورات رهبری سخن بگوید.

به گزارش رجانیوز، چندی پیش آقای هاشمی در دیدار جمعی از روحانیون و اساتید دانشگاه از نسبت نظرات خود با رهبر انقلاب سخن گفت و تصریح کرد: «دیدگاه اینجانب با رهبری در کلیات تفاوتی با یکدیگر ندارد و طبیعی است که در اجرا میان افراد اختلاف دیدگاه وجود دارد و در همین زمینه نیز خود را ملزم به تبعیت از دستورات ایشان می‌دانم.» شاید البته این سخنِ هاشمی بیانِ دیگرگونه همان بیانات رهبر انقلاب در نماز جمعه‏ی بعد از انتخابات در مورد نسبت نظرشان با احمدی‏نژاد و هاشمی بود. آنجا که رهبری با یادآوری اختلاف‏نظرها، نظر رییس‏جمهور را به نظر خود نزدیک‏تر دانستند.

کمی بعد از دیدار با روحانیون و اساتید اما هاشمی بار دیگر و به موازات شرط و شروط گذاشتن‏های گستاخانه خاتمی برای نظام، بر مواضعی تأکید کرد که پیش‌تر موجب فاصله‏گیری او از جایگاه امامت نماز جمعه تهران شده بود و این در کنار سایر مواضع آقای هاشمی، پارادوکس موجود را تشدید کرد. این یک سوال جدی بود که چگونه می‏توان از تبعیت سخن گفت و به جای موضع‏گیری شفاف در مورد فتنه‏گران و مرزبندی با دشمنان مطابق آنچه رهبری بارها و بارها به آن امر کرده‏اند، بر شروطی مشابه همان شروط خاتمی، مجدداً تأکید کرد؟!

به نظر می‏رسد مرور عملکرد هاشمی و برخی رفتارهای او که در یک سال و نیم گذشته مورد سوء استفاده دشمنان نظام و فتنه‏گران قرار گرفته و همچنان می‏گیرد، بتواند تصویر روشنی از اصلاح مواضعی که مورد نیاز است هاشمی در دستور کار قرار دهد، فراهم آورد. اگر او تصمیم دارد از این به بعد از رهبری تبعیت کند و حتی در صورت وجود اختلاف نظرها به نظر ایشان تمکین نماید، طبیعتا باید در این مسیر به صورتی کاملا جدی و روشن مواضع رهبری را معیار مواضع و عملکرد خود قرار دهد و به گونه‏ای عمل کند که از مواضع‏اش برداشت تلاش‏های صرفا انتخاباتی هم نشود.

رهبر انقلاب سال گذشته تصریح کردند:«گناه بزرگى که برخى از دست‌اندرکاران فتنه‌ها در کشور انجام میدهند، امیدوار کردن دشمن است.» ایشان فرمودند: «باید دشمن را مأیوس کنید. وقتى دشمن مأیوس شد، یک ملت از شرّ او خلاص خواهد شد.»

یک سوال جدی از آقای هاشمی که از تبعیت نسبت به مواضع رهبری سخن می‏گوید این است که چرا او اصرار دارد دشمن را امیدوار کند؟ وی از آغاز جریان فتنه تا کنون برای مأیوس کردن دشمن چه کاری انجام داده است؟ آیا مواضع او در راستای مأیوس کردن بوده یا اتفاقا برعکس مصداق همان گناه بزرگ یعنی امیدوار کردن؟

مرور برخی وقایع جالب گذشته برای پاسخ به این سوال راهگشاست. آقای هاشمی ابراهیم نبوی را خوب می‏شناسد؛ کسی که قبل از نماز جمعه تاریخی هاشمی دست به قلم ‏برد تا خطاب به رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام بنویسد:«اکنون روز مباداست!»

این در شرایطی بود که سایت خبری تابناک خبر از تحولاتی مهم می‏داد: «یک منبع نزدیک به هاشمی رفسنجانی اعلام داشت نماز جمعه این هفته تحول مهمی در سامان دادن شرایط سیاسی امروز است و به نظر می رسد که رئیس مجلس خبرگان رهبری نقش خود را در باز گرداندن اعتماد عمومی در تحولات جاری ایفا خواهد کرد.»

در چنین فضایی ابراهیم نبوی در یادداشتی که گویانیوز هم منتشر کرد، ابتدا به صحبت‏هایش با مهدی اشاره نمود و اینکه مهدی به نقل از هاشمی و با اشاره به مطالب طنز ابراهیم نبوی به او گفته است: «وقتی اینها منتشر شد عصبانی شدم، ولی حالا که می خوانم می خندم، بامزه است!»

او خطاب به هاشمی ادامه داد: «طنز نوشتن علیه شما کار ساده ای است و دفاع از شما کاری سخت، من این هر دو را کرده ام و هر دو را نیز به یک قصد، اینکه کمک کنم تا شما به عنوان یکی از مهم‏ترین استوانه‏های سیاست ایران به مسیر درست‏تری بروید. گفتنش دشوار است، اما من جزو مدافعان سرسخت شما هستم. علت هم این است که معتقدم سیاستمدار با کیاست جواهری است گرانبها که ما کم داریم، اگر هم داریم در این مانداب و مرداب سیاست کنونی چنانش به لجن کشیده‏اند که باید هر بار پاکیزه‏اش کرد و به مردم نشانش داد، اگر مردمان باور کنند.»

نبوی بعد از آنکه هاشمی را از معدود سیاستمداران باکیاستی که می‏توانند به امداد بیایند، خواند، تصریح کرد: «هر آدمی آبرو و حیثیت و منزلت و اعتبارش را برای "روز مبادا"یش ذخیره کرده است. در سن هفتاد و پنج سالگی هستید و با هر حساب که بکنید روز مبادای شما چندان از امروز دور نیست، جمعه شاید روز مبادای شما باشد. شاید همین جمعه روزی باشد که باید ذخیره آبرو و سیاست و کیاست‏تان را خرج کنید. شاید همین جمعه روزی باشد که لازم بشود که شما چنان با درایت سخن بگوئید که سبزپوشانی که در صورت حضور میرحسین موسوی رئیس جمهور ایران به نماز جمعه می‎آیند شما را تشویق کنند و به همان که قبلا گفته اید فخر کنید که "افتخار من این است که بیست سال منتخب مردم بوده‏ام."»

نوشته ابراهیم نبوی واقعا تأمل برانگیز بود. او خطاب به هاشمی ادامه داد: «ما در بیرون ایران برایتان آبرو گذاشته‏ایم(!)، من شخصا آشنای فائزه و مهدی و محسن و محمد برادرتان هستم و سالها با آنان کار کرده‏ام و جز آزاد‏اندیشی و ایران دوستی و مدیریت قوی و تفکر پیشرو در فرزندانتان چیزی ندیده‏ام. همان فائزه‏ای که سالها مخالفان شما با بدترین الفاظ خطابش کرده‏اند، در حالی که یکی از بزرگترین و داناترین و خدمتگذارترین زنان ایران بود. من می‏دانم که فائزه سالهای سال درس خوانده و در سختی زندگی کرده و هر ماه در روزنامه زن که ما در آنجا با هم همکار بودیم، برای حفظ روزنامه‏ای حامی حقوق زنان، از هر قشر و گروهی که بودند، از این و آن پول قرض می‏کرد تا بتواند از آزادی و دموکراسی دفاع کند و در بزرگی او همان بس که مردم تهران او را به عنوان نماینده دوم خود به مجلس فرستادند و در مجلس تنها زنی بود که از همه زنان دفاع می کرد و نه فقط زنان مسلمان.» نبوی از مهدی و محسن هم در ادامه یادداشت خود تجلیل می‏کند.

آقای هاشمی خود به خوبی می‏داند که این دست اظهارنظرها از همان روزهای فتنه تا اکنون از سوی بیگانگان و دشمنان نظام کم نیست. این یک پرسش به جاست که چرا آقای هاشمی مطابق بیان رهبری بر تداوم این گناه بزرگ یعنی امیدوار کردن دشمن، اصرار دارد؟

همین چند روز پیش و در شرایطی که هاشمی باز بر مواضع خود در نماز جمعه بعد از انتخابات تأکید کرد، سایت رادیو فردا با اشاره به مواضع او نوشت: «ایشان و رهبران جنبش سبز به این نتیجه رسیده‌اند که نباید عقب‌نشینی کرد، چرا که فشار سازمان‌یافته به طور جدی برای محاکمه رهبران جنبش سبز در جریان است و کوچک‌ترین عقب‌نشینی از طرف آنها این امکان را فراهم خواهد کرد که رقیب پایش را جلو بگذارد و یک گام دیگر در جهت سرکوبی بردارد.» این سایت ضدانقلاب ادامه داد: «تا زمانی که آقای هاشمی رفسنجانی به خاطر جایگاهی که دارد بر مواضعش پافشاری نماید، آن‌ها نمی‌توانند حملات‌شان را از این که هست تند‌تر کنند.»

امام راحل از یک اصل کلیدی برای ما سخن گفتند که بر مبنای آن اگر دشمن برای ما سوت و کف زد، باید بدانیم راه را به بیراهه سپرده‏ایم. ساده‏ترین سوال از آقای هاشمی که سایت‌شان از قضا ایشان را ولایتمدارتر از احمدی‏نژاد هم می‏داند این است که اگر ایشان این قدر تابع رهبری هستند، چرا این قدر دشمن برای ایشان کف ممتد می‏زند؟!

رهبر انقلاب تصریح کردند: «وقتى مى‌بینید عامل دشمن - که حرف او، شعار او حاکى از مافى‌الضمیر اوست - آمد توى میدان، اینجا باید خط را مشخص کنید، اینجا باید مرز را روشن کنید. همه وظیفه دارند؛ بیشتر از همه، خواص؛ و در میان خواص.» ایشان ادامه دادند: «اینجور نباشد که باطل، خودش را در لابه‌لاى گرد و غبارِ برخاسته‌ى در میدان مخفى کند، ضربه بزند و جبهه‌ى حق نداند از کجا دارد ضربه میخورد. این است که حرف دو پهلو زدن، از خواص، مطلوب نیست. خواص باید حرف را روشن بزنند و مطلب را واضح بیان کنند.»

آقای هاشمی که از تبعیت خود نسبت به رهبری سخن می‏گویند، به وظیفه‏ای که رهبری بدان امر کردند، چقدر عمل نمودند؟ به راستی در جلسات ایشان با متهمان وقایع بعد از انتخابات یعنی سران فتنه چه می‏گذشت؟ ایشان چه حرفی با خاتمی و موسوی و کروبی داشت و آنان چه حرفی با او داشتند؟

رهبر انقلاب پس از حماسه بزرگ نهم دی تصریح کردند: «مسئولین کشور بحمداللَّه چشمشان هم باز است، مى‌‌‌‌بینند؛ مى‌‌‌‌بینند مردم در چه جهتى دارند حرکت میکنند. حجت بر همه تمام شده است. حرکت عظیم روز چهارشنبه‌ى نهم دى ماه حجت را بر همه تمام کرد. مسئولین قوه‌‌‌‌‌ى مجریه، مسئولین قوه‌‌‌ى مقننه، مسئولین قوه‌‌‌‌ى قضائیه، دستگاه‌‌‌هاى گوناگون، همه میدانند که مردم در صحنه‌‌‌اند و چه می‏خواهند. دستگاه‌‌‌‌‌‌ها باید وظائفشان را انجام بدهند؛ هم وظائفشان در مقابل آدم مفسد و اغتشاشگر و ضدانقلاب و ضدامنیت و اینها، هم وظائفشان در زمینه‌‌‌ى اداره‌‌‌‌‌‌ى کشور.»

این کاملا واضح است که آقای هاشمی در نمازجمعه نقطه نظراتی داشتند که نظام آن را بیراهه می‏دانست و با درایت رهبر انقلاب مسیری محکم را در پیش گرفت. سوالی که وجود دارد این است که اصرار مجدد و همزمان آقای هاشمی با خاتمی بر همان دیدگاه‏های نماز جمعه و شرط و شروط هایی نظیر آزادی زندانیان و... چه معنایی می‏تواند داشته باشد؟ آیا این به معنای تبعیت از رهبری است؟ یا در ارتباط با همان جلسات آقای هاشمی و برخی چهره‏های سردمدار فتنه قابل تحلیل است؟ آیا آن سخن عطریانفر قبل از انتخابات 88 مبنی بر اینکه هاشمی، رهبری و هدایت جبهه دوم خرداد را در دست گرفته است، با مواضع کنونی هاشمی نیز نسبتی دارد؟ مگر مردم حرف‌شان را نگفتند و مگر حجت بر همه تمام نشده؟ چرا جهت‏گیری آقای هاشمی همان جهت‏گیری مردم و نظام نیست؟

رهبری سال گذشته القای دروغ تقلب در انتخابات را جرم بزرگ خواندند، آقای هاشمی چه‌قدر برای تبیین ابعاد این جرم بزرگ تلاش کردند. آیا آقای هاشمی از اینکه فرزندش مهدی برابر اسناد موجود در دستگاه‌های امنیتی از طراحان القای این دروغ و دامن زدن به جرم بزرگ بوده، اطلاع داشته است؟ اگر مطلع بوده، چرا اجازه بازگشت مهدی و محاکمه او به‌خاطر ارتکاب این جرم بزرگ را نمی‌دهد؟

رهبر انقلاب در نمازجمعه تاریخی 29 خرداد صراحتاً از اردوکشی‌های خیابانی، ساختارشکنی و بی‌قانونی نهی کردند، آقای هاشمی چند بار این رفتارها را محکوم کردند و چرا اساساً فائزه هاشمی در اغلب این تجمع‌های غیرقانونی حضور فعال داشت؟

رهبر انقلاب سال گذشته چندین بار از سکوت و دوپهلوگویی‌های خواص که به‌نظر یکی از مصادیق اصلی آن آقای هاشمی بود، نهی کردند. آقای هاشمی در تبعیت از این دستور رهبری مطابق آنچه که خود را ملزم به آن می‌دانند، چه کردند؟

رهبر انقلاب در مورد دولت در شهریور ماه 89 و خطاب به اعضای هیئت دولت فرمودند: «خوب، این هم در واقع نوعى نمودار و نمادى از همان جهتگیرى‌هائى است که از آن دو شهید ذکر کردیم؛ یعنى شهید رجائى و شهید باهنر. حقاً شهید رجائى و شهید باهنر هم همین جور بودند؛ مظهر کار و تلاش مؤمنانه و پایبندىِ بى‌اغماض به اصول. آنها در هر نقشى که حضور داشتند، همین پایبندىِ بدون اغماض به مبانى و ارزشها را در جریان کار کشور اعمال و اجراء کردند.» ایشان طرح خیلی از مسائل در مورد دولت را خلاف انصاف دانستند و تصریح کردند اینها اصلی و اصولی نیست.

آیا آقای هاشمی که خود را تابع نظرات رهبری می‏داند، همین نظر را در خصوص دولت دارد و مشابه‏سازی سایت او بین احمدی‏نژاد و بنی‏صدر در راستای همین ولایتمداری حداکثری ایشان و مشابه‏سازی رهبری بین دولت اصولگرا و دولت شهید رجایی است؟! آیا بین یادداشت 19 دی هاشمی و نامه سرگشاده و بدون سلام و والسلام او نسبتی است و آیا این همه باز مصداق همان تبعیت از ولایت است؟

در این مورد و با استناد به گزاره‏های مختلفی از سخنان رهبری می‏توان به صورت کاملا مفصل عملکرد آقای هاشمی را به ترازوی قضاوت سنجید؛ آن‏گونه که مجموع این سنجش‏ها چندین جلد کتاب شود! آنچه عیان است را چه حاجت به بیان! اتفاق اخیر مجمع تشخیص مصلحت در خصوص تصویب موضوعی در مورد بانک مرکزی علی رغم مخالفت رهبری را می‏توان در زمره آخرین حلقه‏های این تبعیت وصف‏ناشدنی دانست!

ادعای تبعیت از ولی‌فقیه چنانچه با عمل منطبق باشد، بسیار امیدوار کننده است اما متاسفانه مشی عملی آقای هاشمی تصویر مطلوبی را به دست نمی‏دهدو وی ظاهراً حاضر به برگشت از راه رفته نیست. هاشمی اگر واقعا تمایلی به تجدید نظر در مواضع خود دارد باید در مواردی نظیر آنچه مورد اشاره قرار گرفت، رویکرد گذشته خود را اصلاح نماید و تبعیت واقعی از رهبری را وجه همت خویش قرار دهد.

اکنون پرسش این است که اگر آقای هاشمی همچنان بر همان مواضع گذشته اصرار دارد، رویکرد جدید او و سایت شخصی‏اش چه تفسیری می‏تواند داشته باشد؟ آیا هاشمی می‏خواهد با فرافکنی، نفی دیگران و جعل مواردی نظیر "جریان ضد روحانیت" و... خود و مواضع تأمل برانگیز خود را اثبات کند؟ آیا چنین چیزی اصولا ممکن است یا نتیجه معکوس داده و می‏دهد؟ آیا تغییر جایگاه مسائل اصلی و فرعی همان دستور کار جدیدی است که هاشمی پیش روی حامیان خود قرار داده تا همان جدال دیرینه در قالبی جدید و با تاکتیک‏هایی نو پیگیری شود و آیا مواضع اخیر او در باب دلسوزی برای روحانیت و احساس خطر کردن در خصوص جایگاه مرجعیت و روحانیت بی نسبت با انتخابات آتی هیئت رئیسه خبرگان است؟

تعدادی از علمای سرشناس اهل سنت لبنان طی اجتماع کم سابقه‌ای، ضمن حمایت قاطع خود از جریان مقاومت و سید حسن نصرالله، به شدت از سعد حریری و مفتی قبانی که در برابر سید حسن نصر الله ایستاده اند انتقاد کردند. 

به گزارش مرکز خبر حوزه، این شخصیت های دینی از دولت بعدی لبنان خواستند از مشارکت احزاب وگروههایی که با رژیم صهیونیستی تعامل دارند خودداری نماید.

انها همچنین ضمن حمایت خود از جریان مقاومت، توقف همکاری با دادگاه فرمایشی رفیق حریری را خواستار شدند و تاکید کردند: عملکرد نامناسب برخی افراد (سعد حریری و مفتی قبانی ) گویای مواضع اهل سنت نیست..

شیخ زهیر الجعید با اشاره به شرائط بحرانی لبنان بیان داشت:امروز از امت اسلامی می خواهند که از طرح آمریکایی صهیونیستی پیروی کنند ودر این مقاصد شوم از علما در مسیر غیر الهی بهره برند.

وی ادامه داد: ما امروز در اینجا جمع شدیم تا هویت خود را بازگردانیم هویتی که می خواهند مخدوش ومورد تزویر واقع شود.

امام مسجد القدس صیدا هم در این اجتماع طی سخنانی با اشاره به سوء استفاده ازاسلام و علمای دینی برای اهداف باطل تصریح کرد : آنچه را که امروزه شاهد آن هستیم از تزویر بالاتر است.

شیخ ماهر حمود افزود:ما شاهدیم که آمریکا با تمام توان از دادگاه بین المللی حمایت کرده ورژیم صهیونیستی از آن خشنود است

وی با انتقاد شدید از برخی علمای اهل سنت گفت: بالاترین درجه تزویراین است که افرادی با پوشش دینی ادعا می کنند که دادگاه بین المللی ضروری است.

امام جمعه اهل سنت صیدا ضمن انتقاد شدید از مجلس اعلای شرعی اسلامی لبنان(که مفتی قبانی ریاست انرا بر عهده دارد) بیان داشت:این دادگاه تمام صفات خود را از دست داده است .

شیخ حمود  درباره مجلس اعلای شرعی اسلامی لبنان تصریح کرد :این مجلس ، عملا شرعی نیست چرا که در مواضع خود طبق شریعت حرکت نمی کند همچنین اسلامی نبوده چرا که بر نص اسلامی استوار نیست وعلاوه بر آن صفت اعلی را ندارد چرا که از دیگران دستور می گیرد

این عالم برجسته ی اهل سنت در فراز دیگر ی از سخنان خود ضمن محکوم نمودن  مجلس مفتیان لبنان گفت: بهتر است این مجلس سعد حریری را اندرزنماید تا با اهل ودین خود صادق باشد.

شیخ ماهر حمود اذعان نمود:امروزه هیچ جریان از اهل تسنن را نمی بینیم که قضایای مهمی چون فلسطین واستکبار جهانی را به دوش کشد اما این موضوع به خوبی در جمهوری اسلامی ایران و حزب الله ومقاومت فلسطین مشاهده می شود.

سخنران دیگر این نشست شیخ بکری تصریح کرد: ما این دادگاه را رد کردیم چرا که حاکم آن آمریکا و رژیم صهیونیستی است وما نمی خواهیم چنین حاکمانی داشته باشیم .

وی با اشاره به مواضع نا شایست برخی از اهل سنت گفت:صحیح نیست که مواضع اهل سنت را در انحصار فردی نا آشنا به شرع وقرآن ببینیم..

شیخ بکری اضافه نمود:واجب شرعی امروز ما ایستادن در کنار مقاومت فلسطین ولبنان است.

سخنران دیگر این اجتماع ، شیخ هاشم منقاره گفت:دادگاه بین المللی در راستای طرح تقسیم منطقه ی عربی می خواهند درون لبنان شکاف ایجا نماید.

رئیس شورای رهبری جنبش اسلامی توحید لبنان ضمن خواستار شدن بازگرداندن ارزش دار الفتوی لبنان ابراز داشت: دار الفتوی در انحصار گروه وشخص معینی نیست.

هاشم منقاره ادامه داد: دار الفتوی باید در جایگاهی والاتر از شبهه های سیاسی ومالی قرار گیرد.

وی همچنین از مواضع آقای ولید جنبلاط در حمایت از سوریه ومقاومت تقدیر نمود .

از سویی دیگر شیخ عبدالناصر جبری در سخنانی از حکومت آینده ی لبنان خواست که بر لغو دادگاه غیر شرعی وغیر قانونی بین المللی اهتمام بورزد.

وی همچنین از حکومت جدید خواست ضمن حمایت از مقاومت بر تقویت موازنه میان ملت ارتش ومقاومت عنایت کند.

شیخ سلیم اللبابیدی نیز با انتقاد از شیطنت های سمیر جعجع در جریانات اخیر گفت: با هر مقیاسی که سمیر جعجع را بسنجیم ، جز بدنامی به چیز دیگری نمی رسیم.

در پایان این نشست حاضرین با صدور بیانیه ای بر حمایت از نخست وزیر پیشنهادی جریان مقاومت تاکید کردند و ابراز داشتند: نخست وزیر باید در راستای وحدت ملی و پیشرفت کشور و نیز مقاومت در برابر دشمن متجاوز کوشا باشد.