حادثه 25 بهمن ماه 1357 و اولین تجمع منافقین در ایران
چند روز است که تمام دستگاههای رسانهای دشمن به کار افتاده و روی 25 بهمن تبلیغ میکنند. کار تبلیغاتی نسبتا مفصل و با تمام قوا از شبکههای ماهوارهای گرفته تا بیبیسی و صدای آمریکا و ... و شبکههایی که تا دیروز رقص و آوازهایشان بیش از اجتماعی بودنشان بود.
به گزارش کلمه از سایتهای خبری سازمان جاسوسی آمریکا و اسرائیل گرفته تا شبکههای اجتماعی و سایتها و وبلاگهای زردبه تبلیغ این حرکت پرداخته اند.
در این بین نکته قابل توجه این جاست که چرا 25 بهمن و تحلیل هایی نیز در این مورد به وجود آمد که این “25″ به خاطر "25 خرداد ” است. از سوی دیگر نیز روز ولنتاین است و اکثریت هواداران امروز این جنبش هم جوانان شمال شهر تهران هستند که این روز را گرامی میدارند و از ظهر تا آخر شب خیابانگردی میکنند.
اما اصل ماجرا چیز دیگری بود، اتفاقی که خیلی از جوانان آن روزها هم شاید به خاطر نیاورند. روز 25 بهمن ماه سال 1357 اتفاقی در خیابان ایران (نزدیک میدان شهدا) افتاد، تجمعی بود اندک که جمعی از ضد انقلابان ترتیب داده بودند، اون روزها اقامتگاه امام در همان خیابان ایران بود و این جمع اندک جلوی خانه امام در همان خیابان جمع شده و شعارهای ضد انقلاب و ضد امام سر میدادند.
شاید بتوان گفت اولین تلاش عناصر ضد انقلاب و منافقین برای نابود کردن انقلاب بود، تلاشی که هیچ ثمرهای نداشت و حتی ثبت تاریخی هم نشد.
به این سخنان امام خامنهای توجه کنید؛
«در داخل، جناحهاى ضد دین، از تودهاى بگیر تا سلطنتطلب، تا بقیهى اقسام و انواع بى دینها کجا ایستادهاند؟ یعنى همان کسانى که از اول انقلاب با انقلاب و با امام دشمنى کردند، سنگ زدند، گلوله خالى کردند، تروریسم راه انداختند. سه روز از پیروزى انقلاب در بیست و دوى بهمن گذشته بود، همین آدمها با همین اسمها آمدند جلوى اقامتگاه امام در خیابان ایران، بنا کردند شعار دادن؛ همانها الان مى آیند توى خیابان، علیه نظام و علیه انقلاب شعار میدهند! چیزى عوض نشده »
این روز به نوعی بزرگداشت همین حادثه است که قدیمی تر ها خوب به یاد دارند . شاید این دو کاندید شکست خورده و عصبانی جنبش سبز هم نمی دانند و در جریان نیستند و همان نامهای که به آنها دیکته میشود را به اسم خودشان بازنشر میکنند. ولی بد نیست که بدانند مناسبت این روز با این حجم تبلیغاتی که باز به خیلی دیکته شده انجام بدهند، چیست.
برگ دیگری برای مقابله با امام و انقلاب که بدون تردید راه به جایی نخواهد برد اما باید بدانیم که آبشخور این هماهنگیها از کجاست.
کلمات کلیدی: